Nie myślę już i nie czynię nic
Odwrotnie do całego świata,
Poezja zbrzydła mi...
W obawie przed sobą
Ucieczki łatwo wyznaczyć kres.
Zmienna jest tylko zmienną,
a człowiek jest człowiekiem
Mit o szczęściu mit o sobie
Okrywanie białym bólem myśli z czarnym atramentem
Zmienna jest tylko zmienną?
A człowiek nie chce być poetą.
To te karty tak zmieniają
I to małe skromne coś..
Same tyle bólu w serce wleją
Jakich sam poeta nie miał dość.
